Door Suzanne van Sluisveld, JPP jeugdpreventiewerker PowerUp073 Team Noord

Vorige week is er veel te doen geweest over de jongen die door een BN’er uitgedaagd werd zijn piemel te laten zien. Er zijn mensen geweest die vonden dat het een grapje was en dat het te veel aandacht kreeg. Er waren mensen die vonden dat de BN’er een ‘pedo’ was. En zo nog vele anderen die er iets van vonden.

Maar wat zou de jongen zelf gevonden hebben? Hij heeft vast niet nagedacht over de gevolgen toen hij zijn piemel uit zijn broek haalde. Hij zal ook vast niet gewild hebben dat hij zo het middelpunt van alle aandacht werd. De jongen had waarschijnlijk ook helemaal geen seksuele bedoelingen met zijn actie, en de BN’er ook niet. Maar tóch noemen we dit ‘Seksueel Misbruik’.

Rolmodel/volwassene versus kind

De minderjarige jongen heeft niks verkeerd gedaan. Hij is voor een grap misbruikt. De BN’er had beter moeten weten. Hij had dit als volwassene nooit aan een kind mogen vragen, ook niet als grapje. Hij had dit als BN’er, influencer of idool nooit mogen vragen, ook niet als een grapje. Hij had dit nooit online mogen doen, want je hebt geen idee wie er meekijkt in je stream met duizenden viewers, ook niet als een grapje. Hij had nooit iemand mogen pushen iets te doen, door geld te bieden, ook niet als een grapje.

Shaming en victing blaming

Nu wordt het filmpje gedeeld, mensen hebben er meningen over en de jongen wordt door sommigen als ‘dom’ gezien. Het uitlachen, ‘shaming’ heet dat, is soms nog pijnlijker dan dat het gebeurde. Dat de jongen de schuld krijgt, omdat hij dom gevonden wordt, is soms nog traumatischer dan de ervaring. Kinderen geven zich vaak de schuld van misbruik dat een ander hen aandoet.

Opmerkingen die het slachtoffer zo’n gevoel geven, noemen we ‘victim blaming’. Ook dat nu overal verteld wordt dat de BN’er geboycot wordt en mensen negatief over hem doen, kunnen een gevoel van schuld bij de jongen oproepen. Daarom is het van belang dat duidelijk blijft dat hij niet fout is geweest, dat hij niets anders had kunnen doen, dat hij niet degene is die beter moest weten, dat hij geen oorzaak of reden is voor de ophef, maar dat hij helaas toevallig degene is die gebruikt is voor dit misbruik. Dit had net zo goed een andere jongen kunnen zijn, of een meisje, of je vriend, of jijzelf.

De schuldvraag

Degene die het misbruik ondergaat, ook al werkte hij/zij er aan mee of verzette zich niet, is nooit schuldig. Degene die het vraagt, aandringt of doet is dat wél. Maar ook degene die uitlacht, het beeld deelt, het slachtoffer ‘dom’ of ‘eigen schuld’ vindt is schuldig. Je bent dan wel niet de maker, maar wel schuldig aan het kwetsen en beschadigen van het slachtoffer. Want stel je voor dat deze jongen zijn piemel, met een lolletje, offline, had laten zien aan een leeftijdsgenoot. Dan was het waarschijnlijk vooral een flauwe grap geweest.

Training Girl Power van JPP van PowerUp073

Suzanne van Sluisveld is JPP’er en trainer. Met haar recent ontwikkelde training Girl Power wil zij jongeren leren om bewuster om te gaan met seks en seksuele interesse. Hen leren over hun grenzen maar ook om na te denken over de wensen die zij hebben. Wat wil je niet? Wat wil je dan wel? Want het belangrijkst is dat jongeren zich fijn, gezond en zonder schuldgevoelens seksueel kunnen ontwikkelen met alles wat leuk en fijn is aan seks. Voor meer informatie over de training kun je de folder van Girl Power bekijken.